امروزه این روش با کاربرد‌های متفاوت و گسترده‌تر نسبت به سالیان گذشته در سراسر دنیا و به خصوص ایران بسیار رایج شده است.
برای مثال کنترل کفایت تعداد زهکش های به کار رفته در پیش بارگذاری
وظیفه نوار زه‌کشی، جمع‌آوری و هدایت آب پیش از اجرای شاتکریت در محل نصب به خارج است. نوار زهکش قائم، قبل از اجرای مش گذاری و شاتکریت، بین رویه موقت و سطح گودبرداری نصب می‌شود. در صورت افزایش تراز آب در لایه خاک، فشار هیدرواستاتیک پشت دیوار بتنی ایجاد شده و این نیرو می‌تواند احتمال جابه‌جایی توده خاک و حتی ریزش گود را افزایش دهد؛ بنابراین، نوار زه‌کشی در کنترل و مدیریت آب در محل نصب و اجرای شاتکریت نقشی حیاتی دارد.
ممنون از محبتتون. این مورد طراحی است و در حوزه کاری ما نیست که راهنمایی تون کنیم.
یکی از تفاوت‌های بارز بین سیستم انکراژ و روش میخکوبی، این است که در انکراژ، میلگردها در مراحل آخر، تحت نیروی پس‌تنیدگی قرار می‌گیرند.
این میلگردها وظیفه اصلی را در نگهداری خاک و جلوگیری از ریزش آنها برعهده خواهند داشت.
این مراحل با دقت و توجه به ویژگی‌های خاک و نیازهای سازه‌ها اجرا شده تا فرآیند نیلینگ به بهترین شکل ممکن انجام و مقاومت لازم در دیوار به دست آید.
جهت تحلیل و طراحی در این سیستم دو شرایط حدی مختلف باید مورد بررسی قرار گیرد.
نیلینگ یا میخکوبی یکی از رایج‌ترین نیلینگ چیست و بهترین روش‌های نگه‌دارنده برای جلوگیری از ریزش دیواره‌ها در محل گودبرداری‌ها و … است و در مقایسه با روش‌هایی همچون انکراژ، اجرای شمع، سپر کوبی، سازه نگهبان مزیت‌های متعددی دارند.
در روش نیلینگ میخ‌ها غالباً در کشش عمل می کنند ولی در شرایط خاصی، عملکرد خمشی و برشی آنها نیز در نظر گرفته می شود.
این گونه سنگ‌های هوازده ممکن است دارای صفحات ضعیف نامناسب مانند درزه‌ها، شکستگی‌ها، بریدگی‌ها، گسله‌ها، چین‌ها، تورق و سطوح کلیواژ باشند. این صفحات می‌توانند روی پایداری چاهک‌ها تأثیر گذاشته و عمل تزریق دوغاب را با مشکل مواجه سازند.
در برخورد با تأسیسات زیرزمینی و شریانی مجاور، با تغییر زاویه و عمق حفاری مي توان از هرگونه تداخل جلوگیری کرد.
پنل برداری در هر مرحله مشروط به پایان یافتن عملیات پایدارسازی در مرحله تراز فوقانی است.
سطح ایستایی آب یکی از پارامترهای مهندسی است که بر سیستم‌های مهاربندی و میخ گذاری شده تاثیر قابل توجهی می‌گذارد.